در جریان تولید سیم و کابل دو دسته مواد اولیه استفاده می شود:

دسته اول: مواد فلزی (برای هادی)

مس در مقایسه با فلزات دیگری که به عنوان هادی در مواد اولیه سیم و کابل به کار می روند، رواج بیشتری دارد. برای تولید سیم و کابل بیشتر از هادی مسی استفاده میشود چرا که میزان خلوص آن بیش از 5/99 % است. این فلز استحکام مکانیکی مناسبی دارد و همچنین در برابر عوامل جوی از مقاومت خوبی برخوردار است.

آلومینیوم فلز دیگری است که به عنوان مواد اولیه سیم و کابل به کار می رود. این فلز نسبت به مس وزن و قیمت کم تری دارد ولی در برابر عوامل جوی به ویژه رطوبت مقاوم نیست و دچار خوردگی و اکسید شدن می شود. همچنین مقاومت مکانیکی آلومینیوم از مس کمتر است و به همین دلیل استفاده از آلومینیوم در ساختار سیم و کابل نسبت به مس رواج کمتری دارد.

هر کدام از فلزهای مس و آلومینیوم به عنوان هادی در ساختار سیم و کابل مزایی دارند. فلز آلومینیوم سبک تر و ارزان تر بوده و فلز مس نیز در برابر اثرات خوردگی مقاوم تر و همچنین منعطف تر است.

برای رفع تاثیر عوامل جوی روی آلومینیوم، سیم های آلومینیومی با جدار مسی تولید می شوند تا از اکسید شدن آلومینیوم جلوگیری شود.

دسته دوم: مواد اولیه پلیمری (برای ساختار عایق)

قسمت عایق و روکش سیم و کابل از جنس PVC است. این قسمت از نشت جریان الکتریکی در سیم برق جلوگیری می‌کند. پی وی سی یک عایق الکتریکی است و نسبت به عایق‌های روغنی که در گذشته مورد استفاده قرار می گرفت، مناسب‌تر است. یکی از ویژگی‎های مهمی که پی وی سی دارد قابلیت انعطاف‌پذیری بالای آن است که آن را برای ساخت سیم و کابل برق مناسب می‌کند.

علاوه بر موارد ذکر شده مواد دیگری نیز هستند که در ساخت سیم و کابل کاربرد دارند. موادی از قبیل پلی اتیلن، مفتول گالوانیزه، قرقره های چوبی یا آهنی، نوار ضد آب و … در ساخت سیم و کابل مورد استفاده قرار می گیرند.